3.1. Sunuşu Hazırlamak
Bir sunuş analizi yaptıktan sonra konuşmacı vakit geçirmeden sunuşun konusuyla ilgili araştırma yapmaya başlar. Muhtemel veri kaynakları konuşmacının kendisi, organizasyonun dosyaları, görüşmeler, istatistikler, öyküler, alıntılar, örnekleri ve yayınları içerir.
Konuşmacı: Pek çok durumda kendiniz en iyi veri kaynağı olabilirsiniz. Çoğunlukla ya konuya ilişkin deneyiminiz olduğu ya da konuyu araştırmak ve sunmak için gerekli becerileri taşıdığınız için sizden bir sunuş yapmanız istenir.
Beyin Fırtınası: Bilgi deponuzdaki verileri etkili biçimde hatırlamanın bir yolu beyin fırtınasıdır. Etkili bir beyin fırtınası, konuyu alt kategorilere ayırmayı, her alt kategori için en az bir sayfa bulundurmayı bu sayfaların mantıksal bir sıraya konmayı ve verileri uygun kağıda bilgileri anımsama hızına eşit bir hızla ilgili sayfaya yazmayı kapsar. İçsel veri deponuzu iyice yokladıktan sonra, dış kaynaklara bakmalısınız.
Organizasyonun Dosyaları: Şirketin dosyaları sunuş geliştirmek için mükemmel bir bilgi kaynağı olabilir. Notlar, mektuplar, politika ve yöntemle ilgili broşürler, raporlar, istatistiksel analizler, daha önceki sunuşlar, bunların tümü potansiyel bilgi kaynaklarıdır.
Görüşmeler: Bilgiye ihtiyaç duyulduğunda gösterilen ilk tepki bilen birisine sormaktır. Konu hakkında dolaylı ya da dolaysız deneyimi olan insanlarla görüşmek genellikle yarar sağlar. Konuya ilişkin çok şey bilseniz bile, başkalarıyla konuşmak size ek bilgiler sağlar. Başka insanların deneyimlerini, bilgilerini katmak sunuşu daha da güçlendirebilir.
Yayınlar: Yayın; basını herhangi bir materyaldir. Dergiler, periyodik yayınlar, gazeteler, broşürler, kitaplar, magazinler, elkitapları gibi. Yayınlar kamu kuruluşları, kar amacı gütmeyen organizasyonlar ve özel kuruluşlar tarafından çıkarılabilir.
İstatistikler: Sayılar, oranlar gerçeklerdir. İfadelerinize inandırıcılık kazandırır ve düşüncelerinizin gerçek gibi algılanmasını sağlarlar. Birçok dinleyici,“ Yapılan son bir çalışma göstermiştir ki ...” diye başlayan bir ifadeye inanacaktır.
Örnekler: Bir olayın ya da nesnenin temsilcileridir. Örnekleri karmaşık bir ifadeyi netleştirmek ya da belirli bir uygulamayı çeşitlendirmek ve başka durumlara genellenebilmesini kolaylaştırmak için kullanın. Örnekleri daha etkileyici yapmanın başka bir yolu kişisel deneyimlerinizden faydalanmanızdır.
Öyküler: Belli bir konuyu pekiştirmeye yarayan genişletilmiş örneklerdir. Genellikle dinleyici tarafından hoş karşılanır çünkü insanlar öykü dinlemeyi severler; ancak gereğinden fazla uzayan öyküler sıkıcı olmaya başlar.
