Çocukluğumuzu yaşayabildik mi? Hayattaki mutluluğumuz çocukluğumuzu yaşama ile doğru orantılı, hayattaki başarımız çocukluktaki başarılarımız ile doğru orantılı. Bir sorunumuz olduğu zaman acaba neden çocukluğumuza inmek gerektiği ifade edilir? Çünkü yaşamın anahtarı orada saklı, çünkü insanın anavatanı çocukluğudur der Doğan CÜCELOĞLU. İşte ondan ibretlik bir öykü: Bir gün seminere başlamadan önce kısa boylu güler yüzlü birisi geldi, Hocam elinizi öpmek istiyorum, dedi. Ben el öptürmekten pek hoşlanmadığım için, yanaktan öpüşelim, dedim, öpüştük. Aramızda şöyle bir konuşma yer aldı:- Hayrola, neden elimi öpmek istedin?- Hocam, üç yıl önce sizin bir seminerinize katıldım. Hayatım değişti.
